W XVI w. na terenach Błonia poświadczono istnienie ko­palni rudy darniowej. Jeszcze w 1964 r. znajdowały się tam najstarsze przykłady wiejskiego budownictwa mieszkaniowego z XIX stulecia – chaty kryte strzechą.

Do lat osiemdziesiątych XX w. w wiosce istniał wiejski klub, a  mieszkańcy angażowali się w wydarzenia kulturalne. Na przedstawie­nia zapraszał teatrzyk kukiełkowy i zespół muzyczny.

To właśnie w Błoniu od wielu pokoleń mieszkała rodzinie rzeźbiarzy. Jej członkowie nosili nazwisko Kopera. Rzeźbiarstwem artystycznym zaj­mował się urodzony w 1935r. Władysław Kopera, który odziedziczył po swoich przodkach talent i narzędzia. Jego ojciec Józef wykonywał dla hrabiego Reya kredensy i stoły oraz rzeźbił detale wystroju wnętrz zamkowych. Na zamówieni Szaszkiewiczów z pobliskiego Rzemienia wyrzeźbił w drewnie stajenkę betlejemską, z figur­kami mającymi po 22 cm wysokości. Jeszcze przed wojną wykonał dla krakowskiego muzeum rekonstrukcję wiatraka, maszyny tkackiej i innych urządzeń. Do roku 1976 w Błoniu mieścił się jeszcze stary, ręcznie wykonywany warsztat stolarski mający ok. 140 lat. Niestety, został rozebrany z powodu złego stanu technicznego. Do dziś zachowały się natomiast niektóre z prac Jó­zefa, które można obejrzeć w przecławskim kościele (ambona oraz ławki dla hrabiów i duchowieństwa).